Συνέντευξη: από λάτρη των φυτών στην Αυστραλία σε συλλέκτη φυτών στην Ολλανδία
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πού καταλήγουν τα φυτά μας; Και ποιος μοιράζεται μαζί σας το πάθος των μοσχευμάτων, των φυτών και της φύσης; Εμείς επίσης! Γι' αυτό μιλήσαμε με την Gerda van Os, 81 ετών και ζει στο Vlijmen. Εδώ και καιρό έρχεται κοντά μας για να επεκτείνει την πράσινη συλλογή της. Της κάναμε ερωτήσεις για τον εαυτό της και τα 120 φυτά της. Διαβάστε περισσότερα!
Πώς ξεκίνησε
«Όλα ξεκίνησαν τις δεκαετίες του 70 και του 80. Το να έχεις το σπίτι σου γεμάτο πράσινο ήταν πολύ δημοφιλές εκείνη την εποχή. Η μητέρα μου είχε πάντα πολλά κλέβια στο σπίτι. Τα φυτά με έκαναν χαρούμενη τότε», είπε η Gerda.
Η αγάπη για τα φυτά, που ξεκίνησε νωρίς, ήταν πάντα. Και αυτό φαίνεται και στο σπίτι της και πώς το έχει διακοσμήσει. Δεν υπάρχουν λιγότερα από 120 φυτά στο διαμέρισμά της στο Vlijmen! Υπάρχει ακόμα χώρος; Σίγουρα! Αλλά το παίρνει χαλαρά, γιατί πριν το καταλάβεις όλα είναι γεμάτα.
Επέκταση
Τον τελευταίο χρόνο, η συλλογή της έχει επεκταθεί σημαντικά. Πολλά φυτά και μοσχεύματα έχουν προστεθεί μετά το lockdown, αλλά αυτό δεν αποτελεί απολύτως καμία τιμωρία. Η φροντίδα των φυτών την κάνει πολύ χαρούμενη και δεν θα το ήθελε αλλιώς. Χωρίς φυτά, δεν αισθάνεται πραγματικά σαν το σπίτι της. Και ας είμαστε ειλικρινείς, συμφωνούμε με αυτό φυσικά!
Εκτός από το γεγονός ότι μένουν πολλοί πράσινοι φίλοι μαζί της, υπάρχουν και 2 τετράποδοι φίλοι στο σπίτι της, δηλαδή οι γάτες της Pjotr και Pien. Είναι στα φυτά; Όχι Ευτυχώς όχι. Υπάρχει γρασίδι γάτας για τον Pjotr και τον Pien. Ώστε, αν το θέλουν, να μπορούν να πάρουν τις πράσινες βιταμίνες τους εκεί.
Αγάπη για τη φύση
Η Gerda δεν ζει στην Ολλανδία εδώ και πολύ καιρό. Τώρα έχει επιστρέψει στο ολλανδικό έδαφος εδώ και 10 χρόνια, αλλά πριν από αυτό είχε μια ιδιαίτερη ζωή στην Αυστραλία. Έζησε στην Αυστραλία για όχι λιγότερο από 12 χρόνια. Εδώ ήταν μια φιδοπαγίδα και εργαζόταν για το συμβούλιο του Κουίνσλαντ. Είχε φόβο; Όχι, σίγουρα όχι. Της άρεσε πολύ η δουλειά της! Ήρθε σε διάφορα μέρη, συμπεριλαμβανομένων πολλών κήπων. Κατά τη διάρκεια της εργασίας της ως φιδιοπαγίδα, μπόρεσε επομένως να απολαύσει τη φύση ακόμη περισσότερο.
Αλλά η Gerda έχει ασχοληθεί και με τη φύση στην Ολλανδία. Ως χόμπι συνήθιζε να διατηρεί μέλισσες και γι' αυτό έμαθε επίσης πολλά για τα φυτά. Για παράδειγμα, γνωρίζατε ότι οι μέλισσες και οι βόμβοι είναι απαραίτητα για ορισμένα φυτά; Φροντίζουν για την καρποφορία και την επικονίαση πολλών φυτών στον κήπο σας.
Η φροντίδα
Το να είσαι απασχολημένος με τη φύση και να έχεις πράσινους φίλους ήταν πάντα εκεί. Πώς όμως φροντίζει να είναι ευτυχισμένοι και οι 120 πράσινοι φίλοι της; τη ρωτήσαμε.
«Παίρνω 1 μέρα άδεια κάθε εβδομάδα. Στη συνέχεια, τα πάντα φροντίζονται και εξετάζονται προσεκτικά», λέει.
Και αυτό πρέπει να συμβαίνει με τόσα πολλά φυτά. Θέλει πολύ χρόνο και υπομονή, αλλά αποδίδει. Εκτός από τη φροντίδα των φυτών της, τα πολλαπλασιάζει και αυτά.
Αγαπημένα και ευχές
Το αγαπημένο της φυτό είναι το φυτό Maze, γνωστό και ως Hydnophytum papuanum. Αυτό δεν είναι το πιο όμορφο φυτό της, αλλά είναι το πιο ιδιαίτερο. Αυτό το φυτό αναπτύσσεται στην Αυστραλία, μεταξύ άλλων. Υπάρχουν διάδρομοι στο παχύ στέλεχος του φυτού, όπου τα τροπικά μυρμήγκια κάνουν τις φωλιές τους. Ευτυχώς, η Gerda δεν έχει αυτά τα μυρμήγκια στο φυτό της, αλλά αυτό το γεγονός κάνει το φυτό επιπλέον διασκεδαστικό!
Το Philodendron White Princess και το Pink Princess είναι τα πιο όμορφα φυτά της και σίγουρα μπορούμε να το καταλάβουμε! Φυσικά τη ρωτήσαμε και ποιο φυτό θα ήθελε να προσθέσει στη συλλογή της και αυτό είναι το Fatsia japonica! Αυτό είναι επίσης γνωστό ως το φυτό των δακτύλων.
Να δοκιμάσω
Η συμβουλή που λάβαμε από τη Gerda είναι να χρησιμοποιήσετε νερό ιτιάς για το ριζοβολία των μοσχευμάτων σας. Το νερό της ιτιάς είναι στην πραγματικότητα μια εναλλακτική λύση στη σκόνη κοπής, γιατί βοηθά το μοσχεύμα να ριζώσει καλύτερα και να αποκρούει τις ασθένειες. Η Gerda έχει διαβάσει πολλά γι' αυτό και αυτή τη στιγμή το δοκιμάζει. Εάν θέλετε επίσης να δοκιμάσετε αυτή τη φυσική θεραπεία, αναζητήστε στο διαδίκτυο τους όρους «μοσχεύματα σε νερό ιτιάς».
